...



Μπορείς να έχεις
τα πάντα,
αν δεν ζητήσεις
τίποτε.



Οψοποιείον η Ωραία Ελλάς,
κάπου σε μία πάροδο στη Θεσσαλονίκη.

Εσύ, κύριε


-Ποιούς λες;
-Αυτούς που το Κράτος αποκαλεί τρομοκράτες,
αδερφέ μου.
Άλλον ορισμό δεν ξέρω να σου πω.
Γιατί μπορεί κρυφά να τους νιώθω και λίγο
και σε μένα σίγουρα δεν προκαλούν τρόμο.
Τους βγάζουν τώρα στην τηλεόραση και τους δικάζουν
και λεν στον κόσμο ότι αυτοί είν’ εγκληματίες.
Τρομοκρατούν.
Οι δημοσιογράφοι αυτοί έχουν μεγάλα αξιώματα στο βασίλειο του Τίποτα.
Στη ζούγκλα της αστικής δημοκρατίας
είναι οι βρομερές ύαινες που ορμάνε πάνω στα πτώματα,
τα κατακρεουργημένα από το καθεστώς.
Ρε γαμώτο, στο δρόμο να βγούμε
και θα σου δείξω ποιοι με τρομοκρατούν.
Τα καθάρματα της Σιωπής.
Εσύ, κύριε, πού πας, με τη γραβάτα και το γυαλιστερό αυτοκίνητο;
Η γραβάτα σου είναι κόκκινη σαν το αίμα που πίνεις.
Εσύ, κυρά μου; Νεαρέ; Παππού;
Καθημερινά φίλε μου βλέπω μπροστά μου τους συνένοχους στο αληθινό Έγκλημα.

Ξεκινώντας από τον μικρό καθρέφτη του μπάνιου, αν θέλεις.

Ανάσταση


Ξέρω είμαι τρελή αντικομφόρμα. Κανονικά, για την ηλικία μου, θα έπρεπε α) να χλαπακιάζω πασχαλιάτικα εδέσματα, β) να στριμώχνομαι σε κάποιο κλαμπ της περιοχής, γ) να κοιμάμαι ή να κάνω κάτι άσχετο χωρίς να έχω δώσει καθόλου σημασία στα θρησκευτικά έθιμα, ως καθωσπρέπει άθεος. Αλλά βρε παιδί να έχω πάει στην Ανάσταση και μετά να κάθομαι μπροστά στο pc και να γράφω, ε αυτό παραπάει. Πάντως αυτό το μάζεμα στην πλατεία δεν είναι κακή ιδέα. Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι είναι λίγο fake η φάση -δηλαδή ακόμα και για έναν κάθε άλλο παρά πιστό όπως εγώ, είναι λίγο εξοργιστικό να αντιλαμβάνομαι πώς κάποια πράγματα έχουν χάσει πέρα για πέρα το νόημά τους. Όλοι ντυμένοι στην τρίχα, οι γκόμενες έτοιμες για παντρειά, οι "γαμπροί" σενιαρισμένοι κι αυτοί (στυλιστική παρατήρηση: αμάν με αυτά τα άσπρα κοστούμια ρε μάγκες πασχαλιάτικα!). Εκτός τόπου και χρόνου εγώ φυσικά... Α, για το νόημα που έλεγα πριν. Δεν μας έφταναν όλα τ' άλλα, θέλετε και φως απ΄τον πανάγιο τάφο να έρθει με charter! Όταν επικεντρώνεται κανείς στην υλική υπόσταση του συμβολισμού, χάνει τελείως την ουσία (καλά, και ποιός πιστεύει ότι εκείνο το φως είναι σταλμένο απ΄τα... Θεία;). Τι θα γινόταν αν τη λαμπάδα στην άναβα εγώ με το σπίρτο βρε χριστιανέ; Το μήνυμα δεν είναι το ίδιο; Αχ, και αντί να ζητάτε επανάσταση ζωντανών μπας και δούμε άσπρη μέρα, ανάσταση νεκρών προσδοκάτε... δεν τους αφήνετε στην ησυχία τους να δούμε τι θα κάνουμε οι "του επάνω";