Σημεία των καιρών


-Είναι γεγονός ότι η χώρα διανύει μία από τις πιο κρίσιμες φάσεις της νεότερης ιστορίας της. Η κατάρρευση είναι γεγονός και η κηδεμονία από αφεντικά που δεν έχουνε πατρίδα επίσημη.

-Ήρθε η ώρα ο καθένας μας, μέχρι και το τελευταίο πρόσωπο, συλλογικότητα ή φορέα, να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν.

-Η χθεσινή μέρα ήταν ένα μεγάλο στοίχημα. Οι χιλιάδες λαού που διαδήλωσαν αποτελούν θεμέλιο για μια διαφορετική προοπτική σε αυτόν τον τόπο.

-Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να αμαυρωθεί σε καμία περίπτωση από τον τραγικό θάνατο των τριών αθώων ανθρώπων, οι οποίοι είναι τα πρώτα θύματα της χούντας των ΔΝΤ-Ε.Ε. και των ντόπιων υποχείριών τους υπό το οπλισμένο χέρι ανεγκέφαλων και μισάνθρωπων μπάχαλων που παραδοσιακά με τις πρακτικές τους εξυπηρετούν μόνο το συμφέρον των αφεντικών και υπονομεύουν τα γνήσια κοινωνικά κινήματα.

-Φορείς τύπου ΚΚΕ και ΠΑΜΕ αλλά και διαφόρων γκρουπούσκουλων δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στην παρούσα συγκυρία εφόσον αρνούνται πεισματικά να αρθρώσουν ρεαλιστικό λόγο που να ανταποκρίνεται στα ελληνικά δεδομένα. Ας ελπίσουμε ότι οι ώρες τους είναι μετρημένες και ότι νέες και φρέσκιες δυνάμεις, με θετικά μηνύματα, θα ξεπροβάλλουν από τους καπνούς των ερειπίων και των δακρυγόνων.

-Η χώρα χρειάζεται μία Άλλη Ανάπτυξη, σύμφωνη με τις δημογραφικές και γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητές της, που να βασίζεται σε επιτυχημένες συνταγές της παράδοσης του τόπου αλλά και άλλων χωρών (Λατινική Αμερική;). Μέτρα και μεταρρυθμίσεις προερχόμενες από τις νεοφιλελεύθερες Μεγάλες Δυνάμεις της Δύσης, που βασίζονται στο ίδιο, καταστροφικό μοντέλο ανάπτυξης που εφαρμόζεται τόσα χρόνια, είναι αυτονόητο ότι δεν μπορούν να δώσουν μακροχρόνιες λύσεις. Εκτός αυτού, ο ελληνικός λαός δεν είναι ραγιάς κανενός παγκοσμιοποιημένου αφεντικού.

-Υπάρχουν λογής και λογής υπεύθυνοι για την κατάρρευση. Ανίκανοι και καρεκλοκένταυροι πολιτικοί αλλά και άπληστοι και βολεψάκηδες πολίτες. Ξένα συμφέροντα που με μαζί με τις ντόπιες ελίτ λεηλάτησαν τον πλούτο της χώρας.

-Καλώ κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, ιδιαίτερα τους συνομηλίκους μου, να παραμερίσει όσο μπορεί τις ατομικές επιδιώξεις του και να συμμετέχει ενεργά σε συλλογικές διεργασίες. Είναι χρέος μας να δώσουμε μια νέα προοπτική στον τόπο που μας ανέθρεψε. Γιατί αν αύριο δεν υπάρχει χώρα, δεν θα έχουμε τίποτα, παρά μόνο την λύση της μετανάστευσης.

-Υπάρχει μία ικμάδα αισιοδοξίας μέσα στη στάχτη που άφησε η λαίλαπα των καταστροφέων. Ότι ο λαός μας θα επιβιώσει και θα ζήσει το μέλλον του όχι με πολυτέλεια αλλά με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.


ΟΥΤΕ ΔΝΤ ΟΥΤΕ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ




Οι σκέψεις αυτές αφιερώνονται στους αγωνιστές του παρελθόντος που έπεσαν για το συλλογικό συμφέρον και στους αγωνιστές του παρόντος και του μέλλοντος που θα συνεχίσουν αυτήν την κληρονομιά.




3 σχόλια:

αδικο είπε...

Ελα ρε Κωστη τι λεει?
Πανω σε αυτα που γραφεις καποιες σκεψεις απο τα διαφορα που διαβαζω εδω κι εκει αυτες τις μερες...
Περα απο το αισιοδοξο της υποθεσης (οτι τοσος κοσμος κατεβηκε να διαδηλωσει) δε βλεπω κατι να αλλαζει τουλαχιστον οχι συντομα. Να σου πω το γιατι: 1ον) Μετα απο τη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ των ανθρωπων αυτων μουδιασε ολη η χωρα (αλλοι περισσοτερο αλλοι λιγοτερο) και πιστευω οτι αυτο θα φανει στις επομενες πορειες. Μακαρι να διαψευστω.
2ον) Για να αλλαξει κατι παλιο θα πρεπει να ερθει κατι αλλο καινουριο (και φυσικα μιλωντας ρεαλιστικα οχι θεωρητικολογωντας). Πως μπορουμε να μιλησουμε για αλλαγη του υπαρχοντος συστηματος οταν δεν εχουμε να προτεινουμε τιποτα ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΟ (επαναλαμβανω στη σφαιρα της πραγματικοτητας). Οταν δεν εχουν δημιουργηθει παρα ελαχιστες δομες ενος αλλου μοντελου ζωης τοτε που παμε? Ποια κυβερνηση να πεσει, ποιο συστημα να αλλαξει και πανω απ' ολα ΠΟΙΟΝ να πεισουμε.
3ον) Πανω ακριβως στο ΠΟΙΟΝ να πεισουμε αναρωτιεμαι ποσοι θελουν να αλλακει κατι. Και το σημαντικοτερο αν εχουν τη ΘΕΛΗΣΗ (οσοι θελουν να αλλαξει κατι) να το ΑΛΛΑΞΟΥΝ οι ιδιοι (καμια πολιτικη "πρωτοπορια"/"δυναμη", κανενας ηγετης). Εγω ρε Κωστη πραγματικα δε βλεπω τιποτα τετοιο. Μπορει να ειμαι εκτος τοπου και χρονου - δεκτον. Μπορει παλι να μου πεις (εσυ ή οποιοσδηποτε) οτι τα ριζοσπαστικοποιημενα κομματια της κοινωνιας θα δωσουν το παραδειγμα συμπαρασυροντας και τους υπολοιπους. Πραγματικα δεν ξερω. Γυρναω παλι στο γεγονος οτι δεν εχουμε να αντιπροτεινουμε κατι ΟΥΣΙΩΔΕΣ εφοσον μιλαμε για μια ολοκληρη χωρα, εναν ολοκληρο λαο με αναγκες.
Κατι αλλο που διαβαζα αλλα η λειψες οικονομικες μου γνωσεις δε μου επετρεπαν να κατανοησω ολοκληρωτικα ηταν η εναλλακτικη προταση αντι του ΔΝΤ: Σταση πληρωμων και επαναδιαπραγματευση του χρεους + εξοδος απο την ευρωζωνη.
Κατα ποσο ειναι εφικτο ολο αυτο? Κατα ποσο ειναι εφικτο μια χωρα που εξαγει μονο ΜΑΓΚΙΑ, ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΑ και ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ να σταθει μονη της στα ποδια της ξεκινωντας απο την αρχη... Γιατι σταση πληρωμων (το καταλαβαινω ως οτι δεν μπορουμε να πληρωσουμε τους πιστωτες μας) θα φερει διακοπη προμηθειας διανειων, ενδεχομενο εμπαργκο (διακοπη εισαγωγων) ισως και μεταφορα των ξενων εταιριων απο την ελλαδα στο εξωτερικο. Οσο για την εξοδο απο την ευρωζωνη σημαινει επιστροφη στη δραχμη. Εδω και αν ειναι πραγματικο μπαχαλο. Διαβαζα σε ενα μπλογκ μια αναλυση ενος τυπου σχετικα με το σεναριο της Ελλαδας να κηρυξει σταση πληρωμων και ειτε να βγει απο την ευρωζωνη ειτε οχι. Ελεγε πολλα, αλλα τα καταλαβα σε αλλα μπερδευτηκα. Πιστευεις οτι η πλειοψηφια του κοσμου εχει κατσει να αναλυσει τα σεναρια αυτα? Ειναι ετοιμη να αντιμετωπισει τις συνεπειες μιας τετοιας λυσης (γιατι το σιγουρο ειναι οτι ο δρομος προς την ανακαμψη δε θα ειναι καθολου ευκολος επιλεγοντας την παραπανω λυση)?
Κατι ακομα γιατι χαωθηκα σε ολα αυτα που εγραψα.
Λες :"ο ελληνικός λαός δεν είναι ραγιάς κανενός παγκοσμιοποιημένου αφεντικού". Εγω απο τη λιγη ιστορια που γνωριζω ξερω οτι απο τη γεννηση του ελληνικου κρατους (sic) ημασταν παντα υποχειρια των ξενων δυναμεων. Απο τη δημιουργια μας δανειζομαστε μονιμως. Πως ξαφνικα θα φτασουμε να γινουμε αυτοδιευθυνομενοι (δε γραφω αυταρκεις, μη γελιομαστε)?
Δεν ξερω αυτοι και αλλοι πολλοι οι προβληματισμοι μου. Και κυριως γιατι δε βλπω απο πουθενα μια ολοκληρωμενη προταση με ολα τα σεναρια και ολες τις εκδοχες. Με τσιτατα και φωνες απο δω και απο κει δεν τρεφεται μια χωρα ουτε και επιβιωνει, εκτος και αν θελουμε να γυρισουμε σε προιστορικες εποχες (καποιοι θα το θελουν τωρα που το σκεφτομαι).
Και για να κλεινω... Οταν επιτελους ειναι να αλλαξει κατι ποιος γελιεται οτι θα αλλαξει με ειρηνικο τροπο? Ποιος εχει την αυταπατη οτι αφεντικα και κρατος θα συνθηκολογησουν με τις υπολοιπες ταξεις και θα δεχτουν να χασουν τα κερδη τους και την κυριαρχια τους?
Αυτα τα λιγα απο εναν (αυτο)εξοριστο στην Ισπανια

Kostis είπε...

Φίλε μου, σε γενικές γραμμές δεν διαφωνούμε. Πολλά από αυτά που θέτεις τα έχω σκεφτεί κι εγώ πάνω κάτω. Απλώς από το μπλογκ αυτό θέλω να παροτρύνω και να δώσω μία νότα αισιοδοξίας, γιατί η κατάσταση που επικρατεί στη χώρα αυτόν τον καιρό μόνο απελπισία εκπέμπει. Θα μπορούσε να γίνει μία καλή κουβέντα πάντως πάνω στα ζητήματα που βάζεις αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να απαντήσω με ένα κατεβατό κείμενο!

ΥΓ. Γνωριζόμαστε; Στην Ισπανία ξέρω μόνον έναν "αυτοεξόριστο" αυτή την στιγμή...

αδικο είπε...

Ναι ρε τρελε...Μαντεψε ποιος...Ποσοι απο το σχημα ειναι Ισπανια?? :)

Δημοσίευση σχολίου