Κι αν φύγω μη σε νοιάζει


Ένα βράδυ δεν είναι καθόλου αρκετό για να ανταλλάξουμε έστω και τις πιο σημαντικές μόνο σκέψεις μας, αγαπημένοι μου φίλοι. Πώς να είναι, όταν ο καθένας από εσάς είναι τόσο ξεχωριστός; Όλα αυτά τα χρόνια κάνατε τη ζωή μου πιο όμορφη και ελπίζω να ήμουν και γω αντάξιος συνοδοιπόρος. Και πόσο ταιριαστό να παίξει στον επίλογο αυτό το τραγούδι... Το αφιερώνω σε όλους εσάς που έχουμε μοιραστεί μαζί όλα... τα όμορφα... αυτά που μας βασάνιζαν... τα μεγάλα... τα μικρά... τα γλυκά ή τα πικρά! Στης ζωής τα μονοπάτια θα βρεθούμε πάλι!