Βόλτα στην πόλη [παλιά]

Τα φώτα της πόλης σαν φαντάσματα με παρακολουθούν
όταν η πόλη είναι εχθρική
μέσα από τα γυάλινα μάτια τους με κοιτούν οι βαθμοφόροι
και είναι τόσο κυνικοί
οι άνθρωποι από δίπλα μου σαν ξένοι περνούν
αφιλόξενοι περαστικοί

Νιώθω ότι η πόλη δε με χωρά
όταν μόνος πια περπατώ χωρίς εσένα
ανυπόφορα ασφυκτικοί
είναι οι δρόμοι που περπατούσαμε μονάχοι μαζί
υπάρχεις παντού κι όμως τώρα είσαι τόσο μακριά μου
είναι η σκέψη μου που σε βγάζει πάντα μπροστά μου

Μόνο το φεγγάρι με κοιτάει και σωπαίνει
μέσα στο ματωμένο φόντο
ξέρει άραγε τι με περιμένει;
μου χαμογελά θλιμμένα
με λούζει με μελαγχολικό φως
και μου υπόσχεται
μου υπόσχεται…