Για τη σημερινή μέρα

Μακριά από εθνικιστικές κορώνες αλλά και από μηδενιστικές τάσεις, μακριά από τον θόρυβο της παρέλασης και την "γκλαμουριά" της άρχουσας τάξης και των μεγαλόστομων λόγων της, ας θυμόμαστε τη σημερινή μέρα ως μέρα άρνησης ενός λαού στην υποταγή, τον φασισμό και τον ξενόφερτο ζυγό και ως εκ τούτου υπεράσπισης του αδιαφιλονίκητου και ιερού δικαιώματος κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, να ζουν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρούν κατά τον τρόπο τους, που γεννήθηκε σαν αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ιστορικής εξέλιξης.

Τα παρακάτω κείμενα έχουν παρθεί αυτούσια από το αγαπημένο μου βιβλίο Ιστορίας.

Ο Χίτλερ παραχωρεί στην Ιταλία το δικαίωμα να δρα ελεύθερα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου

(Αναφορά του πρεσβευτή της Ελλάδας στο Λονδίνο Κ. Σιμόπουλου προς τον Ιωάννη Μεταξά)

"... Ο πρέσβυς της Ρωσίας μου ανεκοίνωσε εμπιστευτικώς ότι, κατά την τελευταίαν επίσκεψιν του υπουργού εξωτερικών της Ιταλίας εις Βερολίνον, ως σφαίρα επιρροής των δύο χωρών καθωρίσθη: της μεν Γερμανίας, η Τσεχοσλοβακία, η Αυστρία, Ουγγαρία, Βουλγαρία και Πολωνία, της Ιταλίας η Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάς και Βόρειος Αφρική".

Λονδίνο, 23 Δεκεμβρίου 1936

(Ο υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας Τσιάνο γράφει τι του είπε ο Χίτλερ στη συνάντηση της 24ης Οκτωβρίου)

"Η Μεσόγειος είναι ιταλική θάλασσα. Οιαδήποτε μελλοντική αλλοίωση της μεσογειακής ισορροπίας πρέπει να γίνει προς όφελος της Ιταλίας. Ούτω καθώς η Γερμανία πρέπει να έχειν ελευθερίαν δράσεως προς ανατολάς και προς την Βαλτικήν, προσανατολίζοντες τους δύο δυναμισμούς μας προς τα αντιρρόπους αυτάς κατευθύνσεις, δεν θα είναι δυνατόν να έχωμεν ποτέ σύγκρουσιν συμφερόντων μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας".

Τα μυστικά αρχεία του κόμη Τσιάνο, 1936-1942


Τα άκουσε αυτά ο Μουσολίνι και χάρηκε. Σου λέει ωραία, αφού δίνει την άδεια και το αφεντικό... Ξεκινάω αύριο χαράματα, λέω ένα γεια στους Αλβανούς και το απογευματάκι θα πίνω καφέ στην Ακρόπολη. Δεν υπολόγισε όμως πώς...

...δέχτηκε ο ελληνικός λαός την είδηση του πολέμου.

"Ήταν η ώρα 6 όταν οι σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας ξύπνησαν την πολιτεία... Οι άνθρωποι ξυπνούσαν ξαφνιασμένοι, ρωτούσαν τους πρώτους διαβάτες. Ένα βουητό ανέβαινε λίγο-λίγο από γύρω. Από μακριά, τα πρώτα ομαδικά βήματα πάφλασαν στην άσφαλτο. Μάτια υψώνονταν στον ουρανό, έψαχναν. Όμως σ' όλη αυτήν την κίνηση που άρχιζε και πύκνωνε σε μικρές συντροφιές, σε ομάδες που ξεκινούσαν για το κέντρο, δεν ξεχώριζες ταραχή ή αγωνία. Μια διάθεση ευφορίας, κέφι ανάλαφρο, αλλόκοτο, ξεσήκωνε τις ψυχές, πρωινό αγέρι που κολπώνει το πανί. Στα μάτια των ανθρώπων που αντικρύζονταν, έφεγγε ένα χαρούμενο ξάφνιασμα, σάμπως όλος αυτός ο κόσμος να μάθαινε ξαφνικά πως έχει μέσα του κρυμμένα νιάτα".

Άγγελου Τερζάκη, Ελληνική εποποιΐα 1940-1941


Ετσι είναι. Η απάντηση στην ωμή βία των τυράννων είναι η βία και όχι τα λουλούδια. Αρκεί αυτή να προέρχεται σύσσωμη από τους καταπιεζόμενους.


Πάντα υπέρ των δίκαιων πολέμων.