Αντί προσευχής

ή Ένας πιστά άπιστος στο Πνεύμα των Χριστουγέννων αφηγείται.

Αφιερωμένο στον Β. Β.

Να που επιστρέφω ξανά στον μπλογκο-κόσμο... Αφού περάσαμε θύελλες, τουτέστιν συλλήψεις φίλων, πρόσληψη δακρυγόνων εντός πανεπιστημιακού χώρου (!), συνελεύσεις, καταλήψεις, έντονο προβληματισμό πάνω στο θέμα του ασύλου, ακόμα και εξοντωτικές εργασίες (:P). Ας σταθώ λίγο στα γεγονότα του φετινού Δεκέμβρη. Από τη μεριά μου θέλω να καταδείξω την εγκληματική σε πάρα πολλές περιπτώσεις στάση της αστυνομίας και των δυνάμεων καταστολής με φόντο μάλιστα τις παραληρηματικές δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού. Δυστυχώς όμως δεν είναι ζήτημα Μπατσόκ ή Δεξιάς ή του κακού Χρυσοχοΐδη που στέλνει τις ορδές των "βαρβάρων" του να καταστείλουν βίαια τις διαδηλώσεις. Το ζήτημα είναι ότι όσο το σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας είναι ένα Κράτος που αντιλαμβάνεται τους πολίτες ως εχθρούς του (εξάλλου κράτος=κρατώ=βία), παρόμοια πράγματα πάντα θα γίνονται. Είτε από δεξιά είτε από αριστερά, και τα παραδείγματα στην Ιστορία είναι άφθονα. Από την άλλη όμως απογοητεύομαι οικτρά από μία Αριστερά, που όχι τυχαία διάλεξε τη συγκεκριμένη μέρα για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στην σκληρή καταστολή. Τη μέρα που ήταν γνωστό ότι ο κάθε "πικραμένος" θα κατέβαινε στο δρόμο να κάνει μπάχαλα. Για μένα, η Αριστερά έγινε συνένοχη -δυστυχώς όχι άθελά της- σε μια θλιβερή αναπαράσταση των περσινών επεισοδίων. Και το αποτέλεσμα; Πορεία (στη Θεσσαλονίκη) ποτέ δεν έγινε, αθώοι διαδηλωτές κατάπιαν τόνους χημικών, κυνηγήθηκαν, έφαγαν ξύλο και τελικά κάποιοι προσήχθησαν στην Ασφάλεια. Έγιναν δηλαδή ανθρώπινες ασπίδες για αυτούς που επιλέγουν το δρόμο της βίας ως μεμονωμένα άτομα ή μικρές ομάδες. Αυτοί οι τελευταίοι αλήθεια, τι κόσμο... "οραματίζονται"; Για να πω την αλήθεια, μου είναι το ίδιο αποκρουστικοί όσο ο φασίστας που δέρνει τον μετανάστη. [...]

Μέρες γιορτινές λένε πως είναι αυτές που διανύουμε αλλά και πάλι, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έχουν βαλθεί όλοι να επαναλαμβάνουν ευχές για παγκόσμια ειρήνη, όχι πόλεμο, όχι φτώχεια, ίσες ευκαιρίες για όλους κτλ. κτλ. Τι κενότητα στις λέξεις, τι υποκρισία! Αφού αυτό είναι το Σύστημα που κληρονομήσαμε: του κέρδους, του πολέμου, του ρατσισμού. Και από πότε ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΜΕ (ΠΡΟΣ)ΕΥΧΕΣ; Αλλά αυτό θέλουν. Να πούμε τις ευχές μας, να κάνουμε και καμιά αγαθοεργία/φιλανθρωπία και έχοντας συμπληρώσει το συγχωροχάρτι που ονομάζουν ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ να πάμε ήσυχοι για ένα ξέφρενο πρωτοχρονιάτικο ξεσάλωμα στα μπουζούκια. Αν αυτό είναι το "Πνεύμα των Χριστουγέννων", μαζί με το ξαμόλημα για καταναλωτικά όργια γιατί "επιβάλλεται", ευχαριστώ, δε θα πάρω...




Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές, ζεστές και ανθρώπινες.