Ανάσταση

Ξέρω είμαι τρελή αντικομφόρμα. Κανονικά, για την ηλικία μου, θα έπρεπε α) να χλαπακιάζω πασχαλιάτικα εδέσματα, β) να στριμώχνομαι σε κάποιο κλαμπ της περιοχής, γ) να κοιμάμαι ή να κάνω κάτι άσχετο χωρίς να έχω δώσει καθόλου σημασία στα θρησκευτικά έθιμα, ως καθωσπρέπει άθεος. Αλλά βρε παιδί να έχω πάει στην Ανάσταση και μετά να κάθομαι μπροστά στο pc και να γράφω, ε αυτό παραπάει. Πάντως αυτό το μάζεμα στην πλατεία δεν είναι κακή ιδέα. Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι είναι λίγο fake η φάση -δηλαδή ακόμα και για έναν κάθε άλλο παρά πιστό όπως εγώ, είναι λίγο εξοργιστικό να αντιλαμβάνομαι πώς κάποια πράγματα έχουν χάσει πέρα για πέρα το νόημά τους. Όλοι ντυμένοι στην τρίχα, οι γκόμενες έτοιμες για παντρειά, οι "γαμπροί" σενιαρισμένοι κι αυτοί (στυλιστική παρατήρηση: αμάν με αυτά τα άσπρα κοστούμια ρε μάγκες πασχαλιάτικα!). Εκτός τόπου και χρόνου εγώ φυσικά... Α, για το νόημα που έλεγα πριν. Δεν μας έφταναν όλα τ' άλλα, θέλετε και φως απ΄τον πανάγιο τάφο να έρθει με charter! Όταν επικεντρώνεται κανείς στην υλική υπόσταση του συμβολισμού, χάνει τελείως την ουσία (καλά, και ποιός πιστεύει ότι εκείνο το φως είναι σταλμένο απ΄τα... Θεία;). Τι θα γινόταν αν τη λαμπάδα στην άναβα εγώ με το σπίρτο βρε χριστιανέ; Το μήνυμα δεν είναι το ίδιο; Αχ, και αντί να ζητάτε επανάσταση ζωντανών μπας και δούμε άσπρη μέρα, ανάσταση νεκρών προσδοκάτε... δεν τους αφήνετε στην ησυχία τους να δούμε τι θα κάνουμε οι "του επάνω";